Geschreven door: Jill Stigter – International Master of Science in Advanced Research in Criminology – Rapporteur bij het Border Violence Monitoring Network (BVMN)
Bachelor Criminologie en IMARC
Ik ben in 2015 begonnen met de bachelor Criminologie aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam (EUR). In eerste instantie stond het zeker niet op de planning dat ik pas in 2020 zou afstuderen, maar je studententijd is alles behalve voorspelbaar. Na een lastige start in mijn eerste jaar waarna ik besloot om het jaar over te doen, kwam in mijn derde jaar ook de mogelijkheid op mijn pad om een bestuursjaar te doen bij de studie- en faculteitsvereniging Criminologie In Actie. Met name tijdens het bestuursjaar heb ik ontzettend veel geleerd en geweldige ervaringen opgedaan.
Na het behalen van mijn bachelor in 2020 ben ik begonnen aan de International Master of Science in Advanced Research in Criminology (IMARC) die ook aan de EUR wordt gegeven. De focus van deze master op onderzoek en op de internationale aspecten van criminologie, en de mogelijkheid om in het eerste jaar een semester aan de universiteit van Gent of Kent (of natuurlijk gewoon de EUR) te volgen trokken mij ontzettend aan.
Omdat het een onderzoeksmaster is, wordt er veel aandacht besteed aan het doen van onderzoek en is er meer ruimte en tijd voor de studenten om hun afstudeeronderzoek uit te voeren. Mijn focus lag vanaf het begin al een beetje op vluchtelingen, migratierecht en de Europese Unie, waarna ik besloot om een semester aan de universiteit van Gent te volgen en ook het onderwerp van mijn afstudeeronderzoek daarop te richten.
Mijn scriptieonderwerp gaat uiteindelijk over de ervaringen van ‘people-on-the-move[1]’ met pushbacks, geweld aan de grens, detentie en toegang tot asiel in Griekenland, waarbij ik een social harm-perspectief neem in plaats van een ‘traditioneel’ crime-perspectief. Daarnaast bestaat mijn methode uit een narratieve analyse en etnografisch onderzoek aangezien ik graag wilde focussen op de verhalen en daarbij de stemmen van people-on-the-move zelf, en deze verhalen sterker wilde maken door ze samen met mijn observaties in het veld te presenteren in mijn onderzoek.
Border Violence Monitoring Network
Tijdens het inlezen over mijn onderwerp kwam ik op de site terecht van het Border Violence Monitoring Network (BVMN). Het BVMN is een netwerk dat bestaat uit verschillende ngo’s, vrijwilligers- en grassroots organisaties die hulp verlenen aan of zich inzetten voor people-on-the-move* en die zijn gestationeerd in de Balkanregio, Griekenland en Turkije. Sinds 2017 heeft het BVMN een database gecreëerd waarin meer dan 1500 getuigenissen zijn verzameld van illegale pushbacks en geweld aan de grens door EU-lidstaten en grensautoriteiten aan de buitengrens van de EU. Het netwerk schrijft en publiceert ook rapporten over dergelijke praktijken en presenteren hun bevindingen aan actoren als het VN-Comité voor Economisch, Sociale en Culturele Rechten of het Europees Parlement.
IMARC geeft de mogelijkheid om stage te lopen en/of veldwerk te doen bij een organisatie, dus ik schreef een motivatiebrief aan het BVMN en solliciteerde bij hen voor de positie als stagiaire. Vanwege COVID-19 duurde het proces helaas iets langer dan gedacht, maar in december 2020 werd ik aangenomen bij het BVMN en koos ik ervoor om naast Stagiaire/Rapporteur bij het BVMN, bij twee partnerorganisaties van het BVMN in Griekenland als vrijwilliger aan de slag te gaan.
Van eind januari tot eind mei ben ik naar Thessaloniki gegaan en ben ik betrokken geweest bij verschillende projecten, waaronder een rapport over de criminalisering van ngo’s en een rapport over (het gebrek aan) toegang tot asiel in Griekenland. Daarnaast sprak ik met verschillende mensen over hun ervaringen met pushbacks en geweld aan de grens en legde ik hun getuigenissen vast in de vorm van korte rapporten die werden gepubliceerd in de open-access database van het BVMN. Deze gesprekken, plus mijn observaties, vormen ook mijn data voor mijn afstudeeronderzoek.
Mijn werk bij het BVMN is dus heel erg veelzijdig en geen dag is hetzelfde. Het is pittig werk waarbij je veel heftige verhalen hoort en beelden ziet over geweld en andere praktijken. Gelukkig had ik een heel fijn team waar ik mijn ervaringen mee kon delen. Daarnaast ontdekte ik tijdens mijn tijd bij het BVMN mijn passie voor het werk in deze sector en een drive om praktijken als pushbacks en geweld aan de grens voor eens en voor altijd te stoppen.
* De term ‘people-on-the move’ gebruik ik in plaats van termen als 'vluchtelingen', 'migranten' of 'asielzoekers'. Het gebruik van deze term is geïnspireerd door het BVMN, dat deze term gebruikt in hun rapporten over pushbacks en geweld aan de externe grenzen van de EU. Het BVMN gebruikt deze termen om een aantal redenen. Een van deze redenen is het feit dat termen als ‘vluchtelingen’ en ‘migranten’ niet allesomvattend zijn, daarnaast zitten er veel negatieve connotaties en associaties aan dergelijke termen en het BVMN probeert zo min mogelijk bij te dragen aan de negatieve framing van deze groep mensen door zelf met een term als people-on-the-move te komen.